Do przedstawienia
poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego posłużyły cechy opisujące zjawiska
(głównie odnoszące się do cech ludności) w sposób jakościowy. Wszystkie te cechy
zostały opisane w tabeli 2. Są one tak dobrane, aby w sumie obrazowały ogólną
jakość (a nawet wartość) społeczeństwa oraz przestrzeni przez niego zamieszkanej
w aspekcie konkurencyjności gospodarki rynkowej. Takie cechy jak m.in.: liczba
pracujących w usługach rynkowych, stopa bezrobocia, rentowność przedsiębiorstw,
liczba osób fizycznych i spółek cywilnych, liczba nauczycieli akademickich,
wielkość nakładów inwestycyjnych są powszechnie uważane za diagnostyczne dla
oceny kondycji i konkurencyjności ekonomicznej oraz perspektyw
rozwojowych.
Do wyliczenia ogólnego
wskaźnika posłużyła podobna metoda jak w przypadku wskaźnika potencjału
ekonomicznego, z tą różnicą, że zestandaryzowane wielkości bezwzględne,
przedstawiające dane zjawisko, zostały dodatkowo odniesione do zestandaryzowanej
wielkości tła, w którym to zjawisko zachodzi (np.: zestandaryzowana liczba
pracujących w usługach została podzielona przez zestandaryzowaną liczbę
pracujących ogółem, a liczba nauczycieli akademickich przez liczbę ludności
ogółem). Taki sposób standaryzacji cech (przedstawiony dokładnie w tabeli 2).
Przekształca bezwzględne wielkości danych wejściowych na wartości względne –
odpowiednie dla zjawisk rozpatrywanych jakościowo. Zjawiska mające charakter
destymulanty (tzn. cechy, której wzrost wartości wpływa negatywnie na ogólnie
badane zjawisko – w przypadku niniejszej pracy: bezrobotni, pracujący w
rolnictwie) zostały oczywiście przekształcone na stymulanty (odwrotność
destymulanty) według odpowiednich metod statystycznych. Dalszy sposób
postępowania jest analogiczny jak w przypadku wskaźnika Wp. Otrzymany w
ten sposób wynik, który można nazwać wskaźnikiem poziomu rozwoju
społeczno-ekonomicznego (Wr), obrazuje w sposób obiektywny ogólną jakość
ludności i potencjału ekonomicznego na danym obszarze.
Im wyższa jego wartość tym jakość ta jest lepsza, natomiast średnia dla Polski
wynosi 100.
Tabela 2. Schemat obliczeń wskaźnika poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego (Wr).
Cecha
(j)
|
Ludność w miastach w 1998
r.
(Stan
w dniu 31.12.)
|
Osoby fizyczne i spółki
cywilne w 1998 r. (Stan
w dniu 31.12.)
|
Nauczyciele akademiccy w
1998 r.
(Stan
w dniu 30.09.)
|
Abonenci telefonii
przewodowej TP S.A. w 1998 r. (Stan
w dniu 31.12.)
|
Aktywni
zawodowo
(Stan
w dniu: 31.03.1999 - dla woj.;
31.12.1998
- dla powiatów)
|
Bezrobotni zarejestrowani
(Stan
w dniu: 31.03.1999 - dla woj.;
31.12.1998
- dla powiatów)
|
Pracujący w usługach
rynkowych w 1998 r. (Stan
w dniu 30.09.)
|
Pracujący w rolnictwie w
1998 r. a)
(Stan
w dniu 30.09.)
|
Saldo finansowe
przedsiębiorstw
- brutto w 1999 r.
|
Wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw w 1999 r. b)
|
Nakłady inwestycyjne w
przedsiębiorstwach w 1998 r.
|
Autostrady i drogi
ekspresowe
(Planowane
i obecne w 1999 r.)
|
Ludność
ogółem
(Stan
w dniu: 30.06.1999 - dla woj.; 31.12.1998 - dla powiatów w)
|
Ludność powyżej 15
lat
(Stan
w dniu: 30.06.1999 - dla woj.;
31.12.1998
- dla powiatów)
|
Pracujący ogółem w 1998
r.
(Stan
w dniu 30.09.)
|
Pracujący w sektorze
przedsiębiorstw w 1999 r.
(Stan
w dniu 31.12.)
|
Wskaźnik poziomu rozwoju
społeczno-ekonomicznego (Wr)
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
|
|
|
|
| |
Jedn.teryt.
(i…n)
|
Zij =
|
Zij
=
|
Zij
=
|
Zij
=
|
Zij
=
|
Zij =
347 - przy
występowaniu autostrady lub drogi ekspresowej
0 - przy
braku autostrady lub drogi ekspresowej
|
Cechy stanowiące tło dla
analizowanych zjawisk
|
Wri
=
|
Opracowanie własn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz