Uprawnienie wynikające z art. 25 ust. 4 jest konsekwencją
tego, że radnemu nie przysługuje prawo do wynagrodzenia za pracę w okresie,
kiedy korzystał ze zwolnienia określonego w ust. 3 art. 25. Nie ulega jednak
wątpliwości, że wykonywanie obowiązków radnego pociąga za sobą konieczność
ponoszenia określonych kosztów a także zapewnienie środków utrzymania w okresie
pełnienia mandatu. Od 1 sierpnia 2000 r. obowiązują przepisy określające, na
jakich zasadach i w jakiej wysokości przysługują radnym należności z tytułu
zwrotu kosztów podróży służbowych.
Upoważnienie
dla ministra spraw wewnętrznych i administracji do wydania rozporządzeń
określających sposób ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży
służbowych radnych wszystkich jednostek samorządu terytorialnego zawierają
przepisy ustawy z 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi
podmiotami prawnymi[1], nowelizujące
ustawy o samorządzie gminnym, samorządzie powiatowym i samorządzie województwa.
Minister,
wykonując ten obowiązek, wydał 31 lipca 2000 r. trzy rozporządzenia w sprawie
sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podroży służbowych radnych[2]. Wszystkie rozporządzenia
przewidują identyczne zasady ustalania i zwrotu kosztów podróży służbowych dla
radnych wszystkich jednostek samorządu terytorialnego, dlatego omawiając je nie
będę odnosić się do określonego szczebla samorządu.
W par.
1 zdefiniowano pojęcie podróż służbowa.
Jest to wykonywanie przez radnego zadania określonego przez przewodniczącego
odpowiednio – w zależności od rodzaju jednostki samorządu terytorialnego – rady
gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa. Zadanie to powinno być wykonywane
poza miejscowością, w której wymienione organy stanowiące samorządu mają swoją
siedzibę, mieć bezpośredni związek z wykonywaniem mandatu, a termin i miejsce
jego wykonania oraz miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży służbowej
powinny być określone przez przewodniczącego w poleceniu wyjazdu służbowego,
zaś w stosunku do przewodniczącego – przez wskazanego przez radę lub sejmik
wiceprzewodniczącego.
Rozporządzenia
zawierają katalog świadczeń, jakie przysługują radnym, którzy odbyli podróż
służbową.
Są to
diety oraz zwrot kosztów:
1. przejazdów z
miejscowości określonej przez przewodniczącego w poleceniu wyjazdu służbowego
do miejsca stanowiącego cel podróży i z powrotem
2. noclegów
3. dojazdów środkami
komunikacji miejscowej oraz
4. innych
udokumentowanych wydatków.
W celu uniknięcia konieczności nowelizacji przepisów uwzględniającej
wzrost cen przyjęto rozwiązanie uzależniające wysokość diety z tytułu podróży
służbowej od maksymalnej dopuszczalnej wysokości diety przysługującej radnemu.
[1]
Ustawa z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi
podmiotami prawnymi. (Dz. U. Nr 26, poz. 306 z dnia 10 kwietnia 2000 r.)
[2] 1) Rozporządzenie
Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia z dnia 31 lipca 2000 r.
w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu
kosztów podróży służbowych radnych gminy. (Dz. U. Nr 66, poz. 800 z dnia 11
sierpnia 2000 r.)
2) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i
Administracji z dnia z dnia 31 lipca 2000 r.
w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu
kosztów podróży służbowych radnych powiatu. (Dz. U. Nr 66, poz. 799 z dnia 11
sierpnia 2000 r.)
3) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i
Administracji z dnia z dnia 31 lipca 2000 r.
w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu
kosztów podróży służbowych radnych województwa. (Dz. U. Nr 66, poz. 798 z dnia
11 sierpnia 2000 r.)
